Badanie prowadzone w USA w 1997 r. wykazały, że dzieci uczące się śpiewu i gry na instrumentach mają o 1/3 lepiej wykształcone zdolności myślenia przestrzennego i abstrakcyjnego od swoich rówieśników, którzy ten sam czas poświęcili na naukę obsługi komputera; dzieci te zdobywały o 80% wyższą punktację w testach wieloprzedmiotowych.
Wyniki wieloletnich badań opublikowane w czerwcu 2000 r. w magazynie „TIME” potwierdziły znaczący wpływ edukacji muzycznej na rozwijanie u dzieci umiejętności językowych oraz matematycznych (np. lepsze o 100% rozumienie działań na ułamkach).
Ciekawostką są wyniki z 1994 r., dotyczące kandydatów na studia medyczne w USA – okazało się, że 66% wszystkich studentów stanowią absolwenci szkół muzycznych, a tylko 44% przyjmowanych na studia medyczne to absolwenci szkół biochemicznych.
Niemieccy uczeni odkryli, że część mózgu analizująca wysokość dźwięków jest średnio o 25% większa u ludzi kształconych muzycznie, a nauka muzyki rozwija inteligencję, wyobraźnię, koncentrację, pamięć.
Polskie badania z lat 1967-1972 (prof. dr hab. M. Manturzewska) wykazały, że młodzież szkół muzycznych w porównaniu ze swymi rówieśnikami ma lepiej rozwinięte zdolności logicznego myślenia, lepszą sprawność intelektualną, większą szybkość i dokładność w pracy umysłowej oraz wytrwałość i zdolność koncentracji uwagi na dowolnie wykonywanej czynności. Najnowsze badania potwierdzają wpływ edukacji muzycznej na rozwój anatomiczny i neurofizjologiczny mózgu.
Aktywność muzyczna ma także charakter społeczny.Niezależnie od tego czy dziecko uczestniczy we wspólnym muzykowaniu i czy przyjmuje role "przewodniczącego" czy ,"szeregowca" musi zrozumieć, że warunkiem osiągnięcia sukcesu jest współpraca z innymi.
Analizując wszystkie aspekty - naprawdę warto!
